De Eerste Wereldoorlog boeit mij mateloos. Niet in die mate mateloos dat ik wekelijks de Last Post onder de Menenpoort bijwoon of alle oorlogskerkhoven van de Commonwealth War Graves Commission alfabetisch kan oplijsten. Maar de Flanders fields van ’14-’18 behoren tot mijn fields of interest. Al voelt het instinctief wat onrespectvol aan om een oorlog interessant te vinden.
Misschien schuilt de oorzaak in mijn opleiding als historica. In 2005 studeerde ik per slot van rekening af met een thesis getiteld “Nieuws van het westelijk front – De prentbriefkaart als propoganda-instrument tijdens de Eerste Wereldoorlog”. Misschien schuilt de oorzaak in mijn home region, meer bepaald de frontstreek en omgeving. Obussen naast elektriciteitspalen – wachtend op DOVO – zijn voor mij uiterst herkenbare beelden uit mijn jeugd.
Als je in de aanloop naar Wapenstilstand in het Verenigd Koninkrijk rondloopt, dan voel je dat je niet de enige bent met dit gevoel. De meerderheid van alle Britten speldt immers in de Remembrance Day periode een poppy badge op.
Waarom doen wij dit in België ook niet? We hebben rode lintjes tegen aids, roze lintjes tegen borstkanker, vlinders tegen zinloos geweld… Waarom dan geen klaproos om duidelijk te maken dat wij als inwoners van het strijdtoneel van toen – los van enige hedendaagse politieke boodschap – de Groote Oorlog nog niet vergeten zijn?
Ik pleit voor.
Waar kan ik er eentje kopen?
Groot gelijk (ik ging er deze week ook nog een stukje over bloggen :-) Verleden jaar heb ik er eentje in Antwerpen kunnen kopen, doch dit jaar nergens gezien. Hoog tijd dat dit initiatief ook in Vlaanderen genomen wordt!
Voorlopig nog nergens gezien… In Groot-Brittannië veelal te koop in stations en krantenwinkels, maar ik ben geen heavy user van het openbaar vervoer.
Groot gelijk (ik ging er deze week ook nog een stukje over bloggen :-) Verleden jaar heb ik er eentje in Antwerpen kunnen kopen, doch dit jaar nergens gezien. Hoog tijd dat dit initiatief ook in Vlaanderen genomen wordt!
Voorlopig nog nergens gezien… In Groot-Brittannië veelal te koop in stations en krantenwinkels, maar ik ben geen heavy user van het openbaar vervoer.
Bah, die poppy badges zijn een mooie britse tradities. Laat die britten hun tradities. Straks moeten we ook nog links rijden …
Als westvlaamse zou je beter moeten weten. De sporen van het strijdtoneel zijn nog steeds aanwezig. Het verminkte landschap, de obussen, de musea, de onderhouden kerkhoven, de gedenkstenen aan de kerk, de bloemenkransen op 11 november … Laat het rusten nu, in vrede … Poppy badges in Vlaanderen, neen bedankt.
Bah, die poppy badges zijn een mooie britse tradities. Laat die britten hun tradities. Straks moeten we ook nog links rijden …
Als westvlaamse zou je beter moeten weten. De sporen van het strijdtoneel zijn nog steeds aanwezig. Het verminkte landschap, de obussen, de musea, de onderhouden kerkhoven, de gedenkstenen aan de kerk, de bloemenkransen op 11 november … Laat het rusten nu, in vrede … Poppy badges in Vlaanderen, neen bedankt.
Ik weet dat de Eerste Wereldoorlog nog sterk aanwezig is in mijn geboortestreek. Toch zou een klaproos in het knoopsgat volgens mij een passend extra teken van respect zijn… Maar feel uiteraard free om van mening te verschillen!
Was vorige week in Engeland en toen viel mij op dat die Poppy badges massaal werden opgespeld, ook de jeugd liep er mee rond….mooi initiatief…..
Als dochter van een mama die de Twee Wereldoorlog meemaakte kan ik dit enkel toejuichen.
Oorlog mag niet vergeten worden….nooit.
Volmondig akkoord!
Was vorige week in Engeland en toen viel mij op dat die Poppy badges massaal werden opgespeld, ook de jeugd liep er mee rond….mooi initiatief…..
Als dochter van een mama die de Twee Wereldoorlog meemaakte kan ik dit enkel toejuichen.
Oorlog mag niet vergeten worden….nooit.
Volmondig akkoord!
Ik ben minder fan van de eerste wereldoorlog.
Met een verlamd been dat me er elk dag aan herinnert.
Zelfs 26 jaar na de ontploffing van een obus onder het vuur…
Met opzet niet vermeld, paps…
Ik ben minder fan van de eerste wereldoorlog.
Met een verlamd been dat me er elk dag aan herinnert.
Zelfs 26 jaar na de ontploffing van een obus onder het vuur…
Groot gelijk dat dit niet vergeten mag worden!
De jeugd heeft er geen voeling meer mee, noemt het saai, oninteressant, verleden tijd. Hun connectie met het lijden van onze voorvaderen en de gevolgen die we nog dagelijks ondervinden (ijzerslag) is vervaagd. Het is geen verplichte kost meer, zoals in het Verenigd Koninkrijk.
Zelf heb ik ook familie verloren in de Westhoek. Meer bepaald in Merkem.
Nooit zal ik vergeten wat deze mensen voor ons gedaan hebben. Mijn eigen kinderen zullen van mij onderricht krijgen over hun voorvaderen. Wat zij gedaan hebben, wat we aan hen te danken hebben.
Betreft je vraag ivm waar kan ik dat kopen? Het gemakkelijkste gaat zijn om op de toeristische dienst van de Westhoek (in Ieper bvb) dit na te vragen. Zij zullen je hier graag bij helpen. Kan je niet direct daar geraken? Er zijn wel genoeg Engelse websites die dit aanbieden en ook verschepen. Let er aub wel op dat je officiële websites gebruikt met een duidelijke link naar de Commonwealth Wargraves Commission.
Wat betreft: Laat de klaproos in Engeland… zal nogal moeilijk gaan, want ze is eigen aan de Westhoek…