Schuin tegenover het gekende Thaise restaurant De Orchidee in de Gentse Vlaanderenstraat ligt ‘South East Asia Traiteur’, tevens een Thai waar mijn vriend en ik steevast net iets enthousiaster over zijn dan de overkant. Minder volk, meer keuze en een o zo lieve Thaise dame die de boel zachtjes runt. Ideaal om tot daar te wandelen tussen twee optredens van Jazz in ’t Park in. Onze vorige bezoek zal toch makkelijk een paar jaar geleden zijn. Eens binnen lijkt het als gisteren; geen sprake van zeven verschillen.
We zijn de eerste avondgasten en gaan quasi meteen groenten selecteren. Ik ga in mijn hoofd voor een palet van groen en wit: savooikool, witte kool, prei, ajuin, bloemkool, sojascheuten, courgette, champignons. De rode kool, paprika, wortelen, bamboescheuten en nog wat gekleurde dingen laat ik links liggen. Voor mij graag met kip als vlees en rode curry met kokosmelk als saus (€ 9). En dat mag een beetje pikant zijn! Mijn vriend maakt dezelfde keuze. We bestellen daarbij elk een watertje, ieder om z’n eigen redenen (alcoholdieet dus bij mij, reeds een Duvel op Jazz in ’t Park bij mijn vriend). De drankjes volgen snel, alsook de kom dampende rijst.
Wanneer de dame onze borden brengt en nog exact herinnert dat de rode kool bij mijn lief hoort, kijken we in eerste instantie verlekkerd. Maar dan merk ik dat er iets niet klopt… Dat is varkensvlees in plaats van kip! Toeme! We hebben hier beiden geen zin in en laten weten dat het om een vergissing gaat. De dame neemt de borden mee en geeft ze terug aan de keuken. Ineens beseffen we dat ze het varken uit het gerecht zullen plukken en er daarna wat kip doorheen draaien. Dat lijkt ons een bijzonder onsmakelijke gedachte en dus vragen we of we gewoon nieuwe groentjes mogen opscheppen. Gelukkig gaat ze akkoord en we beginnen weer van voor af aan…
Erg snel volgen onze nieuwe borden: kip met veel groenten, rode curry en kokosmelk. Jawel, dat hadden wij beiden in gedachten! Een eenvoudige Thaise wok waarbij je telkens bedenkt dat je dat thuis toch niet zo goed kunt maken, hoezeer je ook probeert. En meteen neem ik mij nog eens een bezoekje aan de Aziatische supermarkt voor… Verder gniffel ik even bij de borden met Italiaanse ambitie: tomaat, basilicum, fusilli en penne sieren de rand. Mijn wok smaakt er daarom niet minder om!
De lieve dame komt nog een paar keer vragen of alles in orde / pikant genoeg is. Wij antwoorden telkens positief. Stom dat de wokster in haar keuken een foutje maakte, ik hoorde mijn vriend zich zelfs excuseren toen hij zijn tweede bord groenten overhandigde. Maar varken is geen kip en prutsen met gerechten is geen appetijtelijke gedachte.
Nog geen uurtje later wandelen we terug naar het Zuidpark voor het volgende optreden op Jazz in ’t Park – een verrassingsoptreden zelfs (Brussels Jazz Orchestra zo blijkt) voor het twintigjarig bestaan van het gratis festival.