Een paar dagen in Amsterdam zijn hét geschikte moment om de vet betaalde Where Chefs Eat app uit te testen – mijn duurste aankoop in de App Store éver overigens.
A-Fusion
Antwoord
Blog archieven
B.T.R.H.M. (gesloten)
Mijn nieuwe collega tweet een week geleden over het uittesten van een pop-up concept rond boterhammen: B.T.R.H.M. Deze bokes poppen op bij de bevroren yoghurt van Yogy* in de Gentse Walpoortstraat. Trigger! Ik doe mee! En we sleuren meteen een aantal andere proefkonijnen – die daarom niet noodzakelijk een vegetarische keuzen maken – binnen het MiX team mee. De website spreekt alvast aan: leuke huisstijl, duidelijke communicatie, catchy boterhamtitels. Met ons lijstje stappen we in de auto, want op diezelfde website lezen we dat er aangepaste take-away prijzen gelden in de Yogy shop.
Zelf kies ik voor een single ‘Hell is chrome’ (gekookte kalkoensneetjes, avocado, dragon-mosterdmayonaise, kerstomaten, rucola). En omdat ik bang ben dat dat niet voldoende zal zijn, beslis ik om nog een single ‘She’s a jar’ (mozzarella, kerstomaten, groene pesto, rucola) te delen met een collega. Anderhalve boterham moet voldoende zijn. Mijn immer hongerige werkcompagnon met een onwaarschijnlijk metabolisme waagt zich daarentegen aan de bestelling van twee doubles voor zijn persoonlijke consumptie.
Au Boeuf Qui Rit
Op vrijdagavond rond 18u00 beslissen dat je met vier personen iets gaat eten, betekent dat er in veel herbergen al helemaal geen plaats meer is. We besluiten daarom om even te bellen naar Au Boeuf Qui Rit, een op en top Frans restaurant met in hoofdzaak op het haardvuur gegrild rundsvlees. Check! De reservatie om 20u00 is binnen.
Bia Mara
Ik wou er al een behoorlijk tijdje heen. Maar wat halfslachtige zoektochten naar Bia Mara op de Brusselse Kiekenmarkt eindigden vergeefs. Eerder deze week viel mijn blik tijdens een wandeling van Parking 58 naar de Ancienne Belgique ineens wél op deze TO EAT AT. Het bord voor de deur zegt alles en ook niets: fish & chips voor € 10.
M with a View (gesloten)
Waar neem je een groep mee naartoe in Gent om te lunchen, een locatie die in aanmerking komt voor die X- of WOW- of whatever-factor? Even nadenken. Ik weet het! Het dak van een te slopen fabrieksgebouw… Kortweg, M with a View.
Je rijdt op de Gasmeterlaan door de poort van een oud pand en ziet in de verte het spiksplinternieuwe justitiepaleis met z’n omgeving. In het iets nabijere gezichtsveld valt voornamelijk een oranje bouwlift op die tegen de oude gevel aanschurkt. Het moet enige moeite gekost hebben om de verzekering te overtuigen, maar diezelfde bouwlift brengt dus de eetgasten (en vermoedelijk op voorhand ook het eten zelf) tot op het dak van M with a View. Van een rooftop gesproken. Animo alom trouwens als de groep aankomt bij de lift en beseft dat het eten boven wacht.
Bij aankomst wordt een glaasje bubbels aangeboden en nog een hapje op het terras – waar iedereen overigens keihard naartoe gezogen wordt. Ik mis de amuses wegens nog druk met wat geregel, maar sluit aan voor het besproken driegangenmenu. Vooraleer we met het voorgerecht starten, krijgen we nog een witloofsoepje dat naar mijn mening iets te bitter smaakt. Daarna zetten ze het recht met de gangen.
