De stad Luik telt twaalf restaurants met een vermelding in Gault & Millau. Tijdens een eerste verkennende wandeling herken ik meteen al de meest Aziatische van dit clubje op de eerste verdieping van een oude winkelgallerij: Le Shanghai, de bekendste Chinees van de stad met 14/20 in de culinaire gids. Ik overtuig mijn meneer en reserveer.
’s Avonds tegen 20u30 zit de ruime zaak opnieuw volledig vol. We krijgen de uitgebreide menukaart en de nog uitgebreidere wijnkaart voorgeschoven. Ik glimlach even bij de gedachte aan het tegenargument van mijn vriend eerder die dag om niet bij een Chinees te gaan dineren: “Het probleem bij Aziaten is dat ze nooit treffelijke wijn schenken!”. Uiteraard antwoord ik dat hij dan nog nooit bij Cuichine of Bar Chine is geweest.
Qua eten tart ik mijn zelfdiscipline met ‘Le menu dégustation’ aan € 49,50: dim sum, coquilles, krab, kreeft en zeetong lachen in mijn gezicht. Toch besluiten we om het wat bescheidener te houden en laten ook de goedkopere menu’s links liggen wegens geen zin in soep en dessert. Dus wordt het voor- en hoofdgerecht à la carte waarbij ik zelf mag beslissen voor ons beiden. Ik heb niets liever!
Eerst de wijn. Zelden zag ik zo’n uitgebreide wijnkaart: een dik boek vol wijnen per formaat (volle of halve fles), kleur en land of regio. Het vraagt dan ook enige ploetertijd om tot een besluit te komen: graag een fles Spaanse rode wijn van de Tempranillodruif, de naam ontsnapt mij nu. Mijn wederhelft proeft en drinkt met groot genoegen van deze frisse rode. Ik start met een glas Pouilly-Fumé en sluit daarna aan bij de geselecteerde fles.
Lees verder →
Een onverwacht weekendje Luik mondt vanzelfsprekend uit in Luikse food reviews. Gewapend met wat research op de websites van Gault & Millau en TripAdvisor en enkele persoonlijke tips van een vriendin trekken we richting de stad die we jaarlijks voorbijrijden onderweg naar het familieweekend in de Voerstreek, maar te vaak straal negeren.
De eerste middag belanden we op de ruttel in het gezellig ogende L’Autruche vlakbij de kathedraal. Buiten haalt een krijtbord met de belofte van een lunch aan € 14,50 ons over de drempel. We klinken op Luik met een picon vin blanc (€ 4 op de kaart, € 5 op de rekening) en kijken even rond: hier wordt het eten op de rooster gelegd. Zo ook onze lunchkeuzes: brochette de boeuf (150 gr) voor hem, brochette de gambas voor haar. In de lunchprijs zit nog een glas wijn inbegrepen en een eenvoudig hapje als smaakmaker: een kippenboutje met zoete chilisaus en koriander. Sympathiek!
Lees verder →
Mijn meest luie blogpost ooit.
’t Was zalmtartaar met avocado en groene appel bij mij. Niet écht mis, helaas wel met zo’n foute balsamicocrème in een golffiguur op mijn bord. Collega A met de veggieburger inclusief frieten gaat het meest gevuld van tafel, collega B met de slibtongetjes en de gebakken krieltjes droomt veelzeggend al over een dessertje in de WASBAR.
Room for improvement dus bij Café Shilling.
Zondagavond, 17u42, Watouplein in – vanzelfsprekend – Watou. We besluiten op den bots om vóór het toneel van mijn zus (dat om 19u00 in het naburige Haringe start) een poging tot avondmaal te doen. Best een plek waar het vrij vlot gaat, plus iets minder formeel dan ’t Hommelhof en iets gezonder dan frituur Friettijd. Ooit waren we al samen met diezelfde zus (niet zo verwonderlijk, want ik heb er maar één) in Het Ovenhuis.
Perfect! De kleine kaart kun je doorlopend bestellen, de grote kaart start pas om 18u00. Gelukkig zijn ze flexibel en mogen we al uit het volledige aanbod kiezen. Starten doen we alvast met een pint en een plankje paté uit Watou (€ 5,50).
Lees verder →
Wanneer ik bij de recherche van de Antwerpse politie verwacht wordt om teruggevonden gestolen goederen te gaan recupereren – waarvoor uiteraard dank, tevens van mijn werkgever -, zoek ik nog een lunchplek in de buurt van de Mechelsesteenweg. Google Maps en een recente resto recensie in DM City Antwerpen brengen mij bij De Harmonie.
Lees verder →
