Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Veggie hotspot op de hoek van het Glazen Straatje

De Brabantdam doet het culinair goed tegenwoordig: De Vitrine kreeg recent gezelschap van Cochon De Luxe en het vegetarische én veganistische Lokaal. Het interieur straalt biologisch, geitenwol en warmte uit. Veel plantjes en kringloopservies zorgen voor gezelligheid.

Op het krijtbord staat het aanbod van de week: telkens soep, salade, sandwich, quiche en gratin. Tijdens een vorig bezoekje proefde ik hun prima gratin (€6) met rode biet, pompoen en polenta. Dit keer bestel ik de salade van wintergroenten (€6) en vraagt mijn vriendin de quiche met wortel en aardpeer (€6). Bij de drankjes staan huisgemaakte limonades en ‘ice-T’, sappen, bier, wijn en maar liefst 25 soorten thee. We kiezen voor de limonade (€2,20) met citroen en gember. Die komt in een groot glas met een ietwat vreemd metalen – maar dus herbruikbaar – rietje. Kraantjeswater krijg je trouwens gratis.

Je voelt in alles dat de heren van Lokaal veeleer denken vanuit een filosofie dan in commerciële termen. Hun vegetarische aanbod is een tikkeltje onconventioneel: anders dan de meeste veggie dagschotels in Gent. Dat maakt hun zaak natuurlijk net zo sympathiek.

De zes tafeltjes zijn intussen bezet. Erg lang hoeven we niet te wachten op onze borden. De prijzen liggen bij Lokaal misschien niet hoog, het formaat van de borden is echter wel iets kleiner dan gemiddeld. Denk eerder in de grootteorde van dessertbordjes. Mijn slaatje bestaat uit puree van witte kool in het midden met daarrond rauwkost: geraspte wortel, daikon, rode biet, ijsbergsla, veldsla, appel, … Verder spot ik walnoten, sesamzaadjes en gebrande boerenkool. Lekker!

Er is nog een gaatje voor taart (€3). Dat blijkt veganistische tofutaart te zijn met bosbessen of peer. Mijn vriendin lust daar wel een cichoreikoffie (€2,20) bij. Ik check de theekaart: graag een infusie ‘sacred voice’ (€2,20) die mij keeltroost zou bieden. Er verschijnt een kannetje en een zandloper. Meteen belooft men ook een ‘refill’. De taart doet wat denken aan kaastaart met speculoosbodem, maar dan iets minder lekker. Mijn peer smaakt niet echt door en de bodem is wat te wak. We besluiten dat taart niet per se veganistisch hoeft te zijn.