Vorig jaar in november planden we om ons 20ste jubileum te vieren bij Auberge du Vert Mont, in Boeschepe net over de Franse grens – meer bepaald in de regio Frans Vlaanderen. Een tweede vergeefse poging volgde dit voorjaar, gelukkig bleek onze 21ste jubileumdag (11/11/21) de derde en goede poging.

Inchecken kan in de herberg vanaf 18u00 – jawel, ’t is met overnachting – en bijgevolg nemen we ons voor om in de namiddag een grote wandeling te maken. Omdat Frans Vlaanderen zowat gelijk staat aan picon, besluiten we toch om eerst in de sfeer te komen met een glaasje… Eentje wordt twee, met een aperoplankje vol lokale charcuterie en daar gaat het wandelvoornemen. Whatever! We checken in in een karaktervolle kamer met haardvuur en gaan voor de vlam.

notre chambre

Tegen 19u00 trekken we naar het restaurant en kiezen een ronde tafel met zicht op de open keuken. Meteen vallen drie dingen op: 1) houtvuur staat centraal bij Auberge du Vert Mont, 2) bier en wijn zijn evenwaardig en 3) ook hier is het zaalpersoneel getraind in gehurkt aan tafel een uitleg doen. Zo wordt ons op ooghoogte toegelicht dat het basismenu € 50 kost en het meer uitgebreide menu € 74. Nu we toch naar Boeschepe afgezakt zijn en bovendien naar onze kamer kunnen strompelen, gaan we all the way.

le feu

We gaan meteen van start met een biertje (waarvan ik helaas moet zeggen dat ik de details vergeten ben) als apero en daar horen twee starters bij: een bouillon van kervel en een brioche met kruiden. Ik wist het eerlijk gezegd al toen ik de kamer in de herberg binnenstapte, maar nu weet ik het zeker: ik ben hier graag.

brioche feuilletée aux herbes

Er wordt geserveerd aan een strak – doch niet storend – tempo, dus verschijnt kort na de brioche mijn eerste kennismaking met een ceviche op basis van groenten en fruit. De chef kiest voor herfstgroenten en -fruit zoals pompoen en appel. Fris! Ook met het biertje Nrrenvat van Brasserie de la Senne (uit Brussel) erbij. Online over dat bier wel niets teruggevonden, dus ik vraag me af of het over een typo of over een heel oud biertje gaat.

ceviche de légumes d’automne à la pomme, jus safrané

Vervolgens krijgen we het eerste extra gerecht dat deel uitmaakt van het grote menu: op houtvuur gegrilde coquille met champignons en puree van gerookte aardappel. Daarbij hoort de eerste wijn van de avond: Clematis Vitalba, een Bourgogne Hautes-Côtes de Nuits uit 2017. Ook mijn eerste echte hoogtepunt, zo’n moment waar je automatisch trager begint te eten om elke hap ten volle te ervaren.

saint jacques grillées, champignons et pomme de terre fumée

We blijven bij vis met gegrilde pladijsfilet, daarover een reductie van mosseljus wordt gelepeld. In Frans-Vlaanderen kennen ze wel enkele Nederlandse woorden, wel moeten we heel hard nadenken welke vis ‘carrelet’ zou zijn. Google to the rescue! Hierbij drinken we een volgende wijn: Les Quilles Libres, een Languedoc-Roussillon uit 2017.

carrelet griléé au feu de bois, fumet réduit aux moules, feuilles

Tijd voor een veggie intermezzo in de vorm van tortellini van gefermenteerde venkel, omringd door een kleurrijk palet van eetbare bloemen rechtstreeks uit de tuin.

tortellini de fenouil fermenté

Dan het gerecht dat tussen de mazen van de smartphonecamera gevallen is: een varkensstoofpotje. Daarbij schakelen we over naar rode wijn: Le Vallon van Domaine Henri Milan uit de Provence (2014). Goed om weten voor zij die non-alcoholisch verkiezen boven geleidelijk aan beneveld geraken: ook de alcoholvrije dranken spreken tot de verbeelding, denk maar aan een jus van kool, selder en laurier of kombucha op basis van citroenblad.

Als tweede toevoeging aan het basismenu brengen ze een haute cuisine remake van een pitabroodje: kebab met rundstong en een pittige (duivelse) saus. We switchen terug naar bier – vergeet even die platgezaagde spreekwoorden over het mixen van bier en wijn. Dit keer proeven we Mister Brown, een biertje uit Nancy van Brasserie Piggy Brewing Company.

kebab de langue de boeuf, sauce inspiration diable

Over naar een volgende portie fast food én tevens een signature dish van chef Florent Ladeyn (die tijdens ons bezoek trouwens niet aanwezig is): frites maroilles, oftewel perfect gebakken frieten met een kaasdip op basis van de lokale Maroilles kaas. Dit brengt mij tot de bedenking dat ik lokaal nog niet al te vaak gebruikte in deze blogpost, niettemin hoort het woord absoluut in de tagline van Vert Mont thuis. Zie ook het Boeschepe bier (weliswaar gebrouwen bij Brouwery Leroy in Watou) dat bij de portie friet hoort. Dat de chef er op de avond van ons bezoek niet in de potten roert, valt trouwens perfect te verklaren door het feit dat Florent Ladeyn meerdere zaken runt: naast Auberge du Vert Mont in Boeschepe ook Bloempot en Bierbuik in Rijsel én recenter tevens Anosteke Bloemeke in Blaringhem (Frans-Vlaanderen – where else).

frites maroilles

Over naar de afsluiters! We zijn nog niet aan het eind van het menu aanbeland en concluderen nu al dat dit culinair uitje volledig / volmondig onze meug is. Een dessert dat appel met kweepeer en zuring kan omwille van de hartigheid net nog – en bij deze wil ik mij excuseren voor de ietwat wazige foto. Ook top dat ze daarbij een Gewurztraminer Macération uit de Elzas (2017) schenken.

pomme sauvage, coing, oseille

En dan komen we tot de verrassende mededeling dat Auberge du Vert Mont geen koffie serveert. Geen ramp, ik ben sowieso geen koffieleut! Maar die chicorei maakt me wel nieuwsgierig… Vroeger dronken mijn ouders ’s ochtends trouwens Ricoré, popt ineens door mijn hoofd. Mijn wederhelft gaat trouwens voor de Flemish chicafé, De Vlasmarkt in Frans Vlaanderen, of zoiets…

flemish chicafé

Daarbij komen nog enkele 100% Vert Mont hartige orgelpuntjes waarbij de tartelettes met champignons er voor mij echt uitspringen.

chamallow grillé au cassis – tartelette foin et champignons – craquant de poivron

MERCI BEAUCOUP!

En dan moeten we nog slapen in de heerlijk gekreukte linnen lakens, douchen onder een afgezaagde koperen buis en ’s anderendaags voluit genieten van dit eenvoudige en tegelijk geniale ontbijt. Bijzonder veel kudo’s voor de stierenboter (boter gemengd met lichtbruine suiker). Geen idee hoe je dat naar het Frans vertaalt, beurre de taurreau zal wel iets te letterlijk zijn? Anyways, hoe een mens op iets meer dan een etmaal volledig kan ontspannen… met dank aan team Ladeyn.

le petit-déjeuner