Wat doe je als je ergens leest dat Beni Falafel uitgeroepen werd tot beste falafelzaak ter wereld? Dan voeg je Beni Falafel instant toe aan je restolijstje… En daar blijft deze diamant in de Antwerpse joodse buurt – beetje flauw, ik geef het toe – een tweetal jaar staan, tot een vriendin voorstelt om er af te spreken voor de lunch. Met een deelfiets van Vélo Antwerpen rijd ik van The Beacon naar de Lange Leemstraat, een slordige drie kilometer doorheen de miezer doet mij drijfnat arriveren. Dankjewel, onbetrouwbare Buienradar!
We belden om te reserveren, maar er wordt ons gegarandeerd dat dat niet nodig zal zijn. Op woensdagmiddag is het er doorgaans wel the place to be voor joodse schoolkinderen, alleen vieren ze die dag een joodse feestdag en houden de scholen bijgevolg de deuren gesloten.
Achter een gezellige gevel met hoogblauw houtwerk schuilt een eenvoudig ingericht eetlokaal. De foto’s en posters aan de muur refereren naar het beloofde land. Na de menustudie staan wij automatisch recht om aan de toog te bestellen, de vriendelijke gastheer stelt niettemin dat hij graag aan onze tafel komt opnemen…
Wanneer mijn vriendin informeert hoe we het best voor the full experience gaan, suggereert hij de humus compleet (€ 9) – nomen est omen. Deal! Gezien mijn natgeregende staat voel ik wel iets voor een warm drankje: doe mij maar verse muntthee (€ 2,50). De compagnie zegt ja tegen de mix van wortel- en appelsiensap (€ 3,50).
muntthee op voorgrond, mix van wortel- en appelsiensap achteraan
Continue reading →
Davy Devlieghere leerde ik kennen toen hij samen met Gilles Bogaert een reeks Dgu events organiseerde: wij genoten ooit van hun quatre mains in restaurant Horseele. Vier jaar later staan beide heren elk al meer dan een jaar achter het fornuis in hun eigen zaak: begin juli lunchte ik voor het eerst bij Gilles’ Taxi’s en enkele weken geleden kwam Davy’s Bistro Julien aan de beurt. Wij wonen overigens op slechts een paar kilometer van deze bistro die langs de N9 richting Eeklo ligt.
In een opwelling – om een rotweek te compenseren, food always helps – bel ik halfweg de voormiddag naar Bistro Julien met de vraag of ze nog een tafeltje voor twee vrij hebben tijdens de lunch. Het reservatie-overzicht wordt even gecheckt en we passen er nog bij.
Tegen 12u15 wandelen we binnen in een opvallend goed gevulde zaak. Ik zeg opvallend goed gevuld, omdat ik weet hoe sommige restaurants in het stadscentrum worstelen met voldoende opkomst voor de lunch. Bij Bistro Julien lijkt dat totaal geen probleem: hun publiek omschrijf ik trouwens als iets ouder en / of business.
Eens geïnstalleerd aan ons lichtrijk tafeltje met zicht op het tuinterras wordt er geïnformeerd of we een aperitief wensen en op het lunchmenu gewezen. Over de middag kies je tussen twee (€ 28), drie (€ 35) of vier (€ 45) gangen, al dan niet met een wijnarrangement. Wij opteren voor de kortste lunch, inclusief wijn (€ 15).
amuse – rode biet met kalfstartaar
amuse – pappadum met chermouladip
Continue reading →
Met een Facebooktag maakt een kennis uit Hove mij attent op een nieuw Aziatisch restaurant in Antwerpen: Lunsjes. Mijn zwakke plek, en al zeker als ik na een eerste check merk dat dumplings een hoofdrol krijgen op de menukaart. Samen met een collega zet ik koers naar de Kasteelpleinstraat tussen het Zuid en de Theaterbuurt.
We blijken die middag zowat de enige lunchers, reserveren hoefde dus niet meteen. Mijn gezelschap wacht me op, nippend van zijn citroenlimonade (€ 2,80). Het voelt altijd wat vreemd als je beseft dat de uitbater elk woord van het gesprek kan meevolgen, maar ik besluit al snel om me daar deze middag niets van aan te trekken. Doe mij maar een glas witte wijn, meer bepaald Riesling (€ 5,20).
Terug naar de dumplings – meer bepaald jiaozi. Wat is trouwens het verschil met de hier beter gekende gyoza? Online vind je uiteenlopende verklaringen, als rode draad detecteer ik dat de jiaozi ver teruggaan in de Chinese geschiedenis en dat de Japanners ze na de Tweede Wereldoorlog eens terug thuis namaakten en omdoopten tot gyoza. Ze worden beiden pot stickers genoemd, alleen gebruiken de Japanners voor de gyoza blijkbaar dunnere velletjes.
Bij Lunsjes kun je jiaozi als voorgerecht eten en daarna overschakelen op vlees of vis (bijvoorbeeld traaggegaarde ribben of gestoomde dorade). Wij voelen er echter meer voor om alle acht soorten dumplings te proeven en dus bestellen we 24 stuks (€ 30), oftewel drie stuks van elke soort. Onze bestelling vullen we verder aan met vegetarische gebakken rijst (€ 7,90) en twee soorten groenten: Aziatische koolsla (€ 2,90) en roulade van courgette met erwtenpuree (€ 4,90).
jiaozi – 24 stuks, 8 soorten
jiaozi
Continue reading →
Ik kom te weinig in Brussel.
Ik kom te weinig in Brussel.
Ik kom te weinig in Brussel.
Als het over restaurantbezoeken gaat tenminste, want er staan er ettelijke al jàren op mijn restolijstje (denk maar aan Racines of Gramm). Zo maak ik van een meetup met een Leuvense connectie gebruik om TERO alvast te schrappen. Inmiddels zijn er drie TERO’s: eentje in Bièrges, eentje in Elsene en eentje in de imposante Villa Empain. Voor ons lijkt Elsene de handigste locatie…
Net na openingstijd (19u00) arriveer ik als eerste. Tijd genoeg dus om het lichte en gezellige interieur met veel hout en wit even in mij op te nemen.
L’intérieur
Continue reading →
Abooov Adanaci, dat is een Turkse snackbar met een intrigerende naam op een boogscheut van de Gentse Sleepstraat waar vleesspiesen de menukaart vullen. Tussen een broodje of op een bord, alle spiesen worden er met veel vuurvaardigheid gegrild. Vegetariërs, gelieve zich te onthouden!
Foto: Weekend Knack – © CWF&PH
Continue reading →
