Op de lagere school was iemand uitnodigen om iets achter te laten in jouw poësie of vriendenboekje een token van vriendschap. Of een token van slijmballerij in het geval van de juffrouw…

Kennen jullie het verschil nog tussen de beide?

Volgens Wikipedia is een poësie een album waarin kleine gedichten en versjes van vrienden worden verzameld. Nu herinner ik mij nochtans meer de vaak gekalkeerde tekeningen dan de verzen. Soms kwamen kleine rijmpjes nog wel voor, maar doorgaans was de tekening an sich de boodschap. Een andere jeugdsentimentele Twitteraar bracht tevens het obligate grapje “tip tap top, de datum staat op z’n kop” te berde.

Wederom volgens Wikipedia is een vriendenboekje een boekje met voorgedrukte bladzijden dat vooral door jonge schoolgaande kinderen wordt gebruikt om informatie en boodschappen van vrienden, familie en andere naasten in te verzamelen. Vaak was de lay-out van dit boekje gelinkt aan de hype van het moment – denk bijvoorbeeld aan een of andere Disneyfiguur. Vriendenboekjes deden kinderen nadenken over geprefereerde kleuren of dieren. Op kop in deze categorieën stonden respectievelijk roze en de dolfijn. Datzelfde dier speelde de hoofdrol in de clichévolle kinderdroom om tussen dolfijnen te zwemmen – vraag dat maar aan Bart, Sabine en Rani van De Droomfabriek.

Gisteren probeerde ik mij te herinneren wat ik als kind tekende of invulde, maar veel verder dan de pinguin als lievelingsdier of Kinderen Voor Kinderen als lievelingsmuziek kwam ik niet.

En dan rest nog de vraag of deze dingen heden ten dage nog bestaan? Zouden mijn neefjes ook nog Cars en Ben 10 tekenen in poësiealbums of Benidorm Bastards invullen als hun favoriete televisieprogramma?