Een vorige reservatiepoging mislukte, maar een paar weken op voorhand mailen voor een zaterdagavond om 17u30 (vroeg genoeg om tegen 20u te gaan quizzen) levert wel een tafel voor 5 personen op. We parkeren mooi op tijd onze fiets tegen de gevel in het Patershol en wandelen binnen als eerste eetgasten van de avond. De – knappe, het mag gezegd – broers van La Malcontenta namen samen met een vriend de zaak recent over van hun moeder. Ze bedienen ons enigszins schuchter en toch absoluut vriendelijk. Later op de avond krijgen ze nog versterking van een intrigerend knappe dame. Maar genoeg over uiterlijke schoonheden, laat ons het hebben over waar ik het zo graag heb: het eten!

We bestellen met ons vijftal ondanks het gezelschap van veelvuldige katers een fles cava (€ 16) en bekijken de kaart. Daar staan naast kleine hapjes (tapitas), vlees, kaas en desserts tien verschillende tapas op. Eenvoudig! We bestellen ze allemaal. Samen met nog een gemengd kaasbord en een gemengd vleesbord. Op het krijtbord staan nog een viertal suggesties die we echter links laten liggen. Opvallend is wel dat ik een slaatje met groene asperges, zeekraal en dragon herken uit een kookboek van Ottolenghi – vermoedelijk dus de vegetarische inspiratiebron van de heren.

Even oplijsten:

• crepe de espinacas | spinaziepannenkoek met limoenboter
• malco chorizo burger | chorizo burger van het huis
• cordero con frutas secas l lamsstoofpotje met gedroogde vruchten
• vongoles con jerez | venusschelpen met sherry en kerstomaatjes
• scampi picantes al allijo | pittige scampi met look
• papas arrugadas con mojo | Canarische krieltjes met mojo
• piquillos rellenos | gevulde paprika met verse geitenkaas
• ensalada de batata | zoete aardappelsalade met esdoornsiroop en pecannoten
• croquetas de berenjena | auberginekroketten met dragonaïoli
• gazpacho | Spaanse koude groentesoep

We wachten af met lekker lauw brood (venkelzaadjes!) en aïoli. En dan volgt zonder zwanzen mijn smakelijkste tapaservaring ooit… Zij die mij kennen, weten dat ik normaal rechtopstaand haar overhoud aan dergelijke uitspraken. Toch meen ik het, oprecht.

Voor mij persoonlijk springen de vongole er absoluut. Niet verwonderlijk, als je weet dat ik steevast zwicht als deze schelpdieren op de kaart staan… Verder ben ik erg tevreden om eens van die fameuze gerimpelde aardappelen (papas arrugadas) geproefd te hebben. Ook de scampi en het lam doen ons lyrisch worden. Iemand uit de compagnie vat het goed samen: “Wat een bommetjes!”.

Drankgewijs wordt er overschakeld op Fever-Tree Tonic (ik krijg mijn katervrienden aan mijn favoriete tonic) en spuitwater. Om alles nog wat te laten zakken en om de geesten gefocust te houden voor de quiz ronden we af met koffie of gemberthee met citroengras. Ik kies voor de laatste optie en krijg een groot glas warm water met daarin drie sneetjes verse gember en een stokje citroengras. Simpelweg perfect.

Nomen is blijkbaar toch niet altijd omen. Want ik vermoed dat hier niet veel mensen mistevreden buitenwandelen… Tot de volgende!