Een boek van Alicja Gescinska

Een vriendin raadde me dit boek aan van Alicja Gescinska, een Gentse filosofe met Poolse roots. Het lag al even op mijn plank – namelijk voorrang gegeven aan het in dezelfde batch geleende Dertig dagen – toen ik plots de perfecte impuls kreeg van Thomas Vanderveken himself. Hij nodigde de ravissante en tegelijk down-to-earth Alicja uit voor ‘Alleen Elvis blijft bestaan’, wat mij betreft een erg waardevol label voor boeiende mensen.

• spoiler alert •

Hoewel ik even geleden op de achterflap las dat dit boek gaat over een dochter (Elisabeth) die tijdens het leegmaken van het huis van haar overleden vader de waarheid te weten komt over de scheiding van haar ouders, duurt het toch een paar hoofdstukken vooraleer ik besef dat Elisabeth maar om het hoofdstuk de vertelster is. Ze wisselt namelijk af met de Belgische studente Anna, aan wie Elisabeths vader – de erg geliefde professor Ray(mond) Vernon van Amherst (USA) University – destijds zijn hart verloor. Misschien wou de auteur dat wel, de verhalen geleidelijk aan naar elkaar toe doen groeien.

Ik lees traag en gestaag over de moeizame relatie tussen Elisabeth en haar vader, over hoe de Belgische Anna via een one-night-stand en zijn vriendenclubje toevallig in contact komt met professor Vernon, over het al dan niet verkopen van Ray’s piano.

Het verhaal werkt duidelijk naar een climax toe en toch stelt het mij gerust dat die integer blijkt te verlopen. Geen drama, alleen een omslag uit België met talloze volgeschreven bladzijden. Na meer dan twintig jaar schrijft ze haar (soort van) liefde voor – de inmiddels overleden – Ray van zich af. En toen kwamen de traantjes. Zo hartverscheurend.

‘Een soort van liefde’ holderdebol.comder kopen?