Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102

Een boek van Guillaum Van der Stighelen

Getriggerd door een tweet van Steven Van Belleghem googelde ik op “echt guillaume van der stighelen” en belandde in de Lannoo e-shop. Kostprijs € 10, exclusief € 2,50 verzendkosten. Daar scheurt niemand zijn broek, rok of kleedje aan… Maar toen interageerde de auteur via datzelfde medium. Zijn verduidelijking luidde dat het om een essay ging, geschreven naar aanleiding van de Maand van de Spiritualiteit. Brrr… Horror! Snel verwijderde ik het boek uit mijn elektronische winkelmandje.

Want spiritualiteit, dat associeer ik met Ingeborg en haar tovermantel. Met Brigitta Callens en haar raja yoga, met vroegere hippievrienden en hun chakra’s. Maar bovenal met “Waar is Barry?”, de zaalshow van Bart Cannaerts. Toen hij schertsend uithaalde naar zij die met existentiële vragen als ‘Is dit het nu?’ worstelen. Neen, er is niets meer. Dit is het . Dit is het leven. Hier moet je het mee doen. Eindelijk iemand die op humoristische wijze mijn levenshouding zowat samenvat.

Diezelfde avond zit Guillaume Van der Stighelen in De Kruitfabriek en tegen in het bijzonder mijn verwachting in aanhoor ik een gesprek wars van zweverigheid. Het gaat over plastic bloemen en tomatensaus uit bokalen. Lieven Scheire blijkt fan.

De volgende ochtend bestel ik “Echt” alsnog.

Nog geen 24 uur na de snelle levering heb ik het essay uit. Niet zo verwonderlijk, want het boekje is een bijzonder charmant kleinood van 107 pagina’s dat denderend vlot leest. De schrijver slaagt er in om ten allen tijde weg te blijven van het adjectief ‘klef’. Jeugdsentiment komt dan weer wel breedvoerig aan bod: de les natuurkunde, de zeilboot van zijn ouders, de ontdekking van het andere geslacht.

Een paar wondermooie zinnen of passages wil ik jullie niet onthouden.

De liefde. Want ik was er klaar voor toen. Onvoorwaardelijke en oprechte liefde. Onberedeneerd en onstuimig, en tegelijk ook ernstig en beheerst. Ik geloofde erin. Elke keer voor ik op een feestje een meisje tongzoende, moest ik weten of het ernst was. Of ze het wel meende. Ik heb veel getongzoend, want vrouwen konden ook toen al goed liegen.

… de luchthaven die de Amerikanen hebben genoemd naar de man van wie ze zoveel hielden dat ze hem doodschoten.

… langs kleine Zeeuws dorpen waarvan de namen naar mosselen, oesters en schol roken.

Het ver brengen. Wát ver brengen? Waarheen? Voor wie?

Het tegengestelde brengt je dichter bij de werkelijkheid.

Het voorbije jaar kwam de voormalige copywriter tegen wil en dank in de media als de vader die zijn zoon door een stom ongeluk verloor. Het rouwen komt op twee plaatsen in het boek piepen. In de eerste passage voel je hoeveel pijn het doet, alsof je zelf pijn hebt. Er valt een stilte die die pijn omarmt, een pijnlijke stilte van anderhalve blanco pagina lang. Even slikken en dan die spreekwoordelijke bladzijde omslaan.

Over het antwoord op de vraag wat nu ‘echt’ en ‘onecht’ is, leer ik voornamelijk dat ik niet té hard mijn best moet doen. Echtheid ligt in de waarheid, maar evenzeer in de leugens. Echt is geen maatbekertje voor kenners. Ook in onecht zit een stuk echt vervat.

Beslist de moeite van het lezen waard! En zij die zelf schrijven – waaronder ik mezelf met deze blog reken – kunnen niet anders dan Guillaume Van der Stighelen onderkennen als een woordmeester, een man met een benijdenswaardig talent.

‘Echt’ holderdebol.comder kopen?