Warning: A non-numeric value encountered in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductLinksRenderer.php on line 59
Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102
Deprecated: substr(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102
Een boek van Leo Pleysier
Ondertussen ben ik al aan mijn derde Verborgen Parels e-book toe: dit keer koos ik voor een relatief dun – al klinkt ‘dun’ wat onnozel als je het boek op iPad leest – boek van Leo Pleysier. Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit van de man hoorde, Wikipedia leert mij echter dat hij al in 1971 debuteerde. Maar liefst 12 jaar voor mij geboorte!?! En ‘Wit is altijd schoon’ dateert blijkbaar uit 1989, iets wat ik pas na het lezen ontdekte.
Misschien niet meteen de beste keuze van mij om zo kort na De buitenkant van Meneer Jules in ‘Wit is altijd schoon’ te starten. Het lijkt wel alsof ik het tweede deel van eenzelfde boek lees: bij Meneer Jules kan een bejaarde dame niet meteen afscheid nemen van haar overleden man en de begrafenisstoet in gang zetten. Het ganse verhaal lang praten zij en hun autistische buurjongen met de buitenkant van haar stilaan verstijvende echtgenoot. In ‘Wit is altijd schoon’ is een praatzieke doch dode dame aan het woord.
Net zoals bij het boek van Diane Broeckhoven treft de herkenbaarheid. Ik weet niet precies waarom, maar ik denk constant aan mijn ene (beide gestorven) grootouders. Hoewel zowel mijn meetje als mijn oma (die nog leeft) op een gelijkaardige manier vertellen over hun leven, hun dorp en zijn inwoners. Soms zat ik echt te grinniken. Zeker bij de passages over haar gesprekken met de overbuurvrouw of de kapster. Het mocht van mij nog wel even blijven doorgaan, die voortdurende woordenstroom van de overleden moeder in het hoofd van haar – wellicht meest close – zoon.
Dit boek holderdebol.comder kopen?
