Intussen meer dan vier jaar geleden testte ik Yam Thai, het eerste Thaise restaurant van Nathalie Meskens en haar inmiddels ex-man Jeroen Van Dyck in Antwerpen. Nu ik even naar deze resto review terugkijk, merk ik dat ik onder andere daar mijn liefde voor de prachtige keramiek van Tokyo Design Studio opdeed. Ondertussen staan er enkele van die blauw-wit gestreepte bowls en borden in mijn keukencollectie en leerde ik de Thaise keuken ook stukken beter kennen door drie weken ter plekke en eetervaringen alhier.
Hun / haar / zijn tweede zaak Nimman staat al sinds de opening in april 2015 op mijn restolijstje, maar het duurt tot december 2016 vooraleer ik er reserveer voor een bijpraatmomentje met een vriendin. Ik kende het stemmige pleintje met kasseien – genaamd Stadswaag – waar Nimman ligt nog niet. Op de website kondigen ze aan dat parkeren in de buurt lastig kan worden, gelukkig arriveer ik iets voor etenstijd met een plekje vlakbij om de hoek als gevolg.
Foto: Newplacestobe.com
Nimman knipoogt naar de favoriete wijk van Nathalie en Jeroen in Chiang Mai. We fietsten er zelf rond tijdens onze Thailandreis in 2014 en ik begrijp hun voorliefde wel: een vrij hippe en zelfs een tikkeltje westers aanvoelende buurt in het Thaise binnenland.
Terwijl ik op mijn gezelschap wacht, inspecteer ik alvast de kaarten. Dranken vind je net zoals bij Yam Thai op een menukaart met de looks van een internationaal reispaspoort. Voor het eten moet je de muren inspecteren: daaraan hangen grote borden met een soort stratenplan waarop de gerechten opgelijnd staan.
Er wordt ons aangeraden om in totaal zes gerechten te bestellen: twee voor- en één hoofdgerecht per persoon. Tevens licht de serveerster de kleurcode toe: bruin voor veggie, blauw voor vis en zeevruchten, … We starten met een glas bubbels (€ 6,50) als aperitief en inspecteren de road to yummieness. Mijn gezelschap eet zelden tot nooit vlees, dus beperken we onze eetkeuze wat. Uiteindelijk landen we op drie voor- en drie hoofdgerechten – dus de aangeraden zes in totaal, maar een iets andere samenstelling.
In een eerste ronde verschijnen de drie starters op onze tafel: shrimp cakes (€ 10), wonton soup (€ 10) en pandan wrapped chicken (€ 10). Verder vragen we om de lege cavaglazen in te ruilen voor een glas witte voor mij / rosé voor haar huiswijn (€ 4,50).
De koekjes van scampi bevallen: mooi krokant korstje met een smeuïge – niet zo pikante – vulling van gehakte grote garnalen. Op het bord liggen verder wat lange snippers van witte kool en staat een kommetje met zoete chilidip. De wontonbuideltjes zijn tevens gevuld met scampi en drijven in een warme bouillon met wat paksoi. Tot slot richten we ons op de kip… Even twijfelen we of die pandanbladeren eetbaar zouden zijn, maar we halen de (kleine) stukjes kip toch wijselijk uit hun omhulsel alvorens te consumeren. Drie geslaagde Thaise voorgerechten, alleen beseffen we nu al dat hierna nog drie hoofdgerechten stevig zal worden.
Nathalie Meskens blijkt zelf present te zijn, zo ook haar hond. Bij het Nimman artikel op newplacestobe.com staat trouwens een foto van het grote, grijze beest. Zelf ben ik eerlijk gezegd niet gek op honden: als kind doodsbang, nu altijd op een veilige afstand. Wanneer het gezelschap – met ondertussen ook zangeres Natalia – aan een ronde tafel vlak naast ons komt zitten, voel ik me dan ook niet meer helemaal relax met deze hond op minder dan een meter. Moest hij dat willen, dan zou hij gewoon uit onze borden kunnen eten zonder zelfs maar te springen. Aan de overkant merk ik een gelijkaardige reactie. Komt daarbij nog dat de dames vrij ‘aanwezig’ zijn… Even later begint de hond luid te blaffen naar een man die binnenkomt met een kleine hond en roept Nathalie “Eet maar allemaal rustig verder, zè!”. Weer wat later snelt Nathalie naar buiten voor een politiecombi die op het punt staat een foutgeparkeerde auto van één van de dames op de bon te zetten. Allemaal net iets te veel gedoe om ontspannen te kunnen genieten bij Nimman…
Foto: Newplacestobe.com
De tafel wordt nogmaals volgestouwd met Thai goodness: yellow curry scampi (€ 17), pumpkin curry (€ 16), steamed seabass nung ma nao (€ 19) en een grote rijstbowl.
Met gestoomde zeebaars plezier je mij altijd, zeker als die ligt te baden in zo’n op-en-top Aziatische saus met limoen en chilipeper. Echt lekker, ook al moeten jullie dat afleiden uit een wel erg blurry foto… De rode curry met pompoen bevalt eveneens en wordt bijgevolg bijna helemaal uitgelepeld. Van de gele curry met scampi krijg ik het warm noch koud, dus achteraf gezien lieten we deze beter vallen.
We laten uiteindelijk wat restjes staan wegens meer dan voldaan. Laat die rekening maar komen! Even slikken wel, die € 123 voor een casual week day.
Samengevat staan Nimman en Yam Thai voor mij op dezelfde culinaire hoogte, hoewel deze laatste wel van een aantal jaar geleden dateert. Wel werd ik wat betreft Thai food recent erg verwend door mijn Gentse Aroy Aroy ervaringen bij de broertjes Blanckaert waardoor ik enkel kan besluiten dat Nimman daar niet aan kan tippen. Is dat erg? Helemaal niet, want je eet bij Nimman degelijk en goed geurend Thais in een eigentijds kader… Meer moet dat soms niet zijn.