Gent timmert al jaren aan een feeëriek lichtplan. De eerste resultaten daarvan stonden centraal in de aftiteling van Flikken. De tentoonstelling “Belichte stad” in het STAM onderstreept eveneens dat licht en donker de sfeer van een stad bepalen. En dit weekend richt mijn thuisstad de schijnwerpers op deze jarenlange inspanningen tijdens het Licht Festival Gent.

Het initiatief wordt duidelijk gesmaakt door de massa, waardoor zowel op vrijdag als op zaterdag voornamelijk een volgeparkeerde stad was met op de topattracties rijen schuifelende lichtzoekers. Maar noch de massa, noch de vrieskou temperden mijn nieuwsgierigheid naar projectiepareltjes. Bovendien mag ik wel stellen dat de organisatoren een mooie eerste editie – met onder meer een indrukwekkend onthaal in de Sint-Niklaaskerk en lichtgevende jassen voor de gidsen – in elkaar boksten. Toch een opmerking van mijn kant over het beschikbaar maken van het parcours: met een PDFje, wat signalisatie en mogelijk een (betalende) gids van vlees en bloed moet de bezoeker het doen. Gelukkig zijn er nog de mensenstromen om de weg te wijzen… Maar anno 2011 zou een smartphone app die navigatie combineert met een audioguide geen overbodige luxe zijn.

Hieronder het beeldverslag van de tweedaagse lichtwandeling. Naar het einde toe belemmerden mijn bevroren vingers het nemen van scherpe foto’s – met enkele verrassende lichteffecten tot gevolg. De lichtgevende bloemen van Sophie Guyot, “Hier licht Gent” gevormd door lampadairekes en uiteraard “On dirait que” van Spectaculaires raakten mij het meest.

[portfolio_slideshow]