Michaël Borremans exposeerde de afgelopen maanden in BOZAR. Dat zal weinigen ontgaan zijn, mede dankzij een campagne met gratis tickets en een reproductie van een kunstwerkt bij De Standaard. As sweet as it gets is de eerste overzichtstentoonstelling van deze hedendaagse en internationaal erkende kunstenaar die woont en werkt in Gent.

Wanneer een tentoonstelling opent, denk ik meestal ‘Ooooh, het is nog tot [DATUM]…’ en dan moet ik mij op het eind toch nog reppen om er te geraken. Zo ook met Borremans: we gaan langs bij BOZAR op de voorlaatste dag van de expo. En we zijn niet de enigen!

Hieronder een paar werken die in het bijzonder indruk maken.

Sleeper

The Angel

The Devil’s Dress

The Son

Ceramic Salami
(the trick is not to calculate)

Michaël Borremans laat zich zien als een man van de werkelijkheid en toch weer niet. Hyperrealistische schilderijen van hoofdzakelijk mensen, tot blijkt dat ze geen benen hebben of enkel een hoofd. We horen een gids overigens vertellen dat het model voor The Angel Hannelore Knuts is.

Doorgaans loop ik niet wild van video-installaties. Borremans slaagt er wel in mij te prikkelen, zeker in combinatie met zijn voorbereidende schetsen. Hier moet je dicht genoeg gaan om de kleinste krabbels ook op te merken, zoals ‘(the trick is not to calculate)‘ of kleine mannetjes die ineens in landschappen opduiken.

Verder wil ik ook nog even kwijt dat Borremans naar mijn aanvoelen wel een harde werker is. Als je de jaartallen van zijn werken in een database zou stoppen, dan kom je wellicht tot de vaststelling dat hij een veelschilder is – los van zijn voorbereidend werk.

Meer dan de moeite! Zij die niet bij BOZAR geraakt zijn, kunnen de tentoonstelling nog achternareizen naar de Verenigde Staten of Israël – wat in het licht van de huidige actualiteit ineens een wrange bijsmaak krijgt…