Hoogdagen voor de sportliefhebbers.

Ongetwijfeld.

De Worldcup – inclusief vuvuzela’s.
Wimbledon – inclusief witte pakjes.
De Tour – inclusief karavaan en Sporza commentatoren.

En toch kan ik het bij zo’n sportbombardement niet nalaten om eens middenrifdiep te zuchten… Want hoe moet ik in godsnaam alle wedstrijden, klassementen, pronostieken, voor-/tijdens-/na-besprekingen, diepte-interviews en dergelijke volgen zonder daar een stevige part-time aan te spenderen?

Ik wil live beleven hoe het stadium oranje kleurt bij het aantreden van het Nederlandse elftal. Ik wil live beleven hoe Isner en Mahut op langgerekte wijze een record aan diggelen slaan. Ik wil live beleven hoe het peloton al dan niet beslist om op gevallen mederenners te wachten.

Desalniettemin bedankt voor de hoogdagen! Ik pik af en toe een kruimeltje mee – terwijl ik nostalgisch terugdenk aan die zondagavonden met Frank Raes en Sportweekend. De ultieme samenvatting van de sportieve actualiteit… Niet live, maar dat wil ik Frank zonder moeite vergeven.

Ruik ik hier een Facebook-groepje?