Altijd grappig als je na een tijdje merkt dat er een patroon zit in de eetafspraakjes met een bepaalde persoon: zo trekken ex-collega en tegenwoordig vriendin Annick en ik steevast de Aziatische én de Antwerpse kaart. Een huidige (in tegenstelling tot de ex- bij Annick) collega tipt mij over een Thais restaurant in de buurt van ’t Zuid genaamd Tamo. Ik reserveer online om 19u00 en krijg onderweg naar daar tegen 19u13 al een telefoontje om te checken of we nog komen. Op dat moment ben ik net aan het parkeren, binnen het academisch kwartiertje verifiëren vind ik eerlijk gezegd wat voorbarig. Bijgevolg wandel ik lichtjes kregelig naar binnen, maar door de warme en ietwat luide sfeer smelt mijn irritatie meteen weg.

Annick wacht mij op aan een tafeltje achterin en nipt al van een glas witte wijn. Ik doe graag mee en verwonder me over de snelheid waaraan mijn glas verschijnt. Strak! Wijndetails noteerde ik niet, wel weet ik nog dat ze verschillende witte wijnen per glas serveren en dat mijn gezelschap en ik er een andere wijnsmaak op nahouden. Op tafel komen gigantische kroepoeks (garnalenchips) te staan en die mogen we dippen in een sausje op basis van pinda. In combinatie met de Nederlandse tongval bij enkele obers besef ik dat we hier misschien niet puur Thais zullen eten. Niet dat het iets uitmaakt. De website vermeldt overigens dat je bij Tamo ook invloeden uit andere Aziatische landen zoals China, Vietnam en Indonesië kan proeven.

pindasaus voor bij de kroepoek

Kroepoek associeer ik eerder met een wasabimayonaise en pindasaus met kipsaté, al moet ik toegeven dat de garnalenchips wel wegkomen met die pindatoets. We bestellen zelf nog twee extra hapjes: crab rolls (€ 9,50) en steamed dumplings with prawns (€ 8). Er zijn weinig momenten dat ik al kon weerstaan aan krab op de menukaart en tevens bij Tamo weet ik meteen dat ik dit wil proeven. De loempia’s smaken, al hebben we hier niet met verse krab te doen. Bovendien maken ze een bijzonder statige indruk door de metalen serveerschaal op vogelpoten. Het stoommandje met de garnalendumplings ernaast lijkt er niets tegen. De dumplings kon je trouwens ook met varkensvulling bestellen, alleen houdt mijn compagnie niet van vlees.

crab rolls

steamed dumplings

Voor het hoofdgerecht kan er gekozen worden tussen curry, wok, enkele spicy schotels en specials. Annick laat haar oog vallen op de veggie curry (€ 17), een rode curry met groenten en tofu. Ik twijfel en landt uiteindelijk met de ‘catch of the day‘ bij een visje: crispy fried seabass (€ 21) with sweet tamarind sauce and thai basil.

catch of the day: seabass

Ondertussen laten we onze glazen nogmaals bijvullen en merken dat dit een plek is die ook bij groepen (tot ongeveer tien stuks) in de smaak lijkt te vallen. De overkant geniet van de vegetarische curry en ik alleen al van hoe mijn zeebaars gepresenteerd wordt: het mooi gebakken visje krijgt behalve het tamarindesausje als extra smaakmakers kerstomaat, chilipeper, granaatappel, Thaise basilicum, platte peterselie, lenteui en sesam. Eigenlijk denk ik spontaan aan Ottolenghi (in Simple staat een recept met forel, kerstomaat en granaatappel – als ik mij niet vergis) en niet aan de straten van Bangkok. Terwijl ik bewust traag mijn visje fileer, vul ik aan met de gestoomde rijst en naar het einde toe tevens een paar in rode curry gewentelde groenten van mijn voldane disgenoot. Wellicht zou ik een volgende keer wel extra groenten (€ 5) als side bestellen, dat besef ik achteraf pas.

sinaasappelpartjes bij de rekening

Dessert hoeft niet meer voor ons, wel krijgen we nog sympathieke sinaasappelpartjes bij de rekening. Je zou bijna vergeten dat je in een herfstige Antwerpse straat staat als je de deur van Tamo achter je dichttrekt – al doet het sfeervolle tentje met verwarmingselementen z’n best om dat gevoel van Aziatische warmte nog even te verlengen.