Wanneer er tijdens een event van MediaNet Vlaanderen twee uur lunchpauze voorzien blijkt, skippen we de foodtruck die de 150 gasten van pasta zal voorzien. Samen met een andere aanwezige verkiezen we om even de luwte op te zoeken en ergens in de buurt van Artevelde Hogeschool te lunchen. We wandelen uit de ondergrondse Sint-Pietersparking – alwaar we even een iPhonekabeltje oppikten – en stoten zo bij toeval op Pit. Mijn gezelschapsdame las er onlangs iets goeds over, dus stappen we zonder dralen binnen.

Er zitten al twee vermoedelijke studentes, tot zover de andere eetgasten. We installeren ons aan het naburige tafeltje en weten meteen dat iedereen ons gesprek zal kunnen volgen. Maar soit, geheimen of roddels houden we wel voor een ander moment!

Op de spiegel staan een aantal lunchopties beschreven. Ik herinner me nog een couscous, alleen blijft ons beider oog hangen bij de rendang (€ 14) – ook wel een Indonesisch stoofpotje. Ik wil graag de versie met rundvlees, de overkant kiest voor het vegetarische alternatief met seitan.

Ik hou het alcoholvrij met hipstercola: Fritz-Kola suikervrij (€ 2,80), al bekt het Duitse zuckerfrei veel lekkerder. De tafelgenote wil graag Yugen kombucha (€ 4). Van de drie varianten (appel-munt, gember-citroen, mango-kurkuma) gaat mijn voorkeur uit naar de gembersmaak en ze volgt mijn advies. We wachten de lunch af met enkele pistachenoten.

Even een kleine waarschuwing dat rendang van rund niet zo eenvoudig te fotograferen blijkt, zeker als het een snapshot is met een smartphone…

Voor ons komt dus een diep bord te staan met rijst en daarop de heerlijk geurende rendang. Ik bedenk meteen dat ik dit dringend eens op mijn TO COOK lijstje moet zetten. De gulle stukken rund werden mooi gestoofd en op z’n Indonesisch op smaak gebracht. Van andere ontmoetingen met rendang herinner ik me wel dat die pikanter waren, dus iets meer pit bij Pit zou ik wel appreciëren. De vegetarische versie met seitan gaat er aan de overkant ook goed in. Bij de rendang komt nog een kommetje met geroosterde bloemkool en hazelnoten. Lekker, niettemin iets wat ik thuis minstens evenaar…

Koffie zal net niet meer lukken, want binnen een paar minuten gaat het namiddagprogramma van start. We rekenen samen af bij de vriendelijke uitbaatster (die mij trouwens laptop en smartphone laat opladen) en Bancontact’appen vervolgens onderling. Ik at een smakelijk stoofpotje, alleen vind ik dat mijn flauwe woordspeling ‘iets meer pit bij Pit’ over de ganse lijn mag doorgetrokken worden. Niet makkelijk te omschrijven in een blogpost, maar voor mij mag het allemaal een beetje bolder, stouter, pittiger.