’t Kerkegat (gesloten)

Mijn zus en ik wonen best wel een eindje uiteen: zij in Roesbrugge – bachten de kuppe, vlakbij de Franse grens, ik in Gent. Roesbrugge telt een kleine 800 inwoners, die zoals elke Belg al eens graag ‘een mondje gaan eten’. Dat kan onder meer in ’t Kerkegat op het marktplein. Naast mijn zus verklaarden ook mijn foodwise eerder kritische ouders hun liefde. Dus genoeg prikkels om daar zondagavond te dineren. Wij dames arriveerden eerst en bestelden alvast een flesje rosé (37,5 cl). De heren sloten niet veel later aan. Het lief vroeg cava en kreeg een schattig flesje van 20 cl. Slim, want sowieso mét bubbelgarantie!

Qua eetkeuze twijfelde ik tussen stoofvlees (€ 13) of garnaalkroketten (€ 16 voor 3 stuks). Ik ging voor de laatste optie, mijn wederhelft voor de eerste. Zus zwichtte voor de suggestie: kip archiduc met kroketjes. Schoonbroer hield het op een grote spaghetti. U merkt het, ’t Kerkegat serveert op en top Vlaamse keuken in een dorps kader. Bazin Betty maakt graag een praatje met de habitués – wat de ongedwongen sfeer bevordert.

Even later is het smullen geblazen. Drie stevige – homemade, volgens mijn zus die het via mijn pa van de kok heeft – garnaalkroketten lachen mij in het gezicht. Ze worden bijgestaan door nog wat extra grijze garnalen, kraakverse groenten en een kommetje frietjes. Een speciale vermelding voor het witloofblaadje dat als kuipje voor de o zo obligate mayonaise dient. Mijn vriend is tevens enthousiast over het stoofvlees; ik proef en stem in. De saus heeft een mooi bruine kleur: niet te donker, niet te licht. Het vlees combineert malsheid met toch niet volledig uiteenvallen.

Mijn zus laat zich zo mogelijk nog verrukter uit over haar kipfilet die versierd wordt met schijfjes verse ananas (getuige de schil) en omgeven door champignonroomsaus. Een gerecht dat ik persoonlijk nooit of te nimmer op restaurant zou bestellen, maar zij werkt het met veel smaak naar binnen. Ondertussen kraken de dames nog een tweede flesje rosé en nipt het lief van een Sint-Bernardus 6°. Mijn ietwat katerende schoonbroer lest de dorst met Tönissteiner Orange.

Voldaan rekenen we af (€ 84,80) en nemen voor om hier een vervolg aan te breiein, bij voorkeur als straks het terras buiten staat…

Een reactie achterlaten