Sint-Sixtusabdij Westvleteren

Toen we afgelopen weekend tussen West-Vlaamse afspraak A en West-Vlaamse afspraak B een lunch moesten scoren, dacht ik ineens aan mijn oma. Zij vertelde onlangs hoe ze soms fietst tot bij de paters van Westvleteren (16 km enkele rit, kranig voor een 79-jarige dame). Tijdens haar laatste bezoek paste ze voor de trappist; ze hield het bij een simpel pintje en een stuute met gerokte espe (boterham met gerookte ham).

We parkeren tegenover de abdij en zien meteen waarvoor de paters die ‘bouwstenenboxen’ gebruikten: een gloednieuwe vleugel van hun Sint-Sixtusabdij. De eigenlijke abdij is echter niet toegankelijk voor bezoekers. Wat behoort dan wel tot de mogelijkheden? Het – cliché, cliché – natje en droogje in ontmoetingscentrum In De Vrede met de informatieruimte Claustrum. Een wandeling rond de abdij met een stop aan de grot, alwaar men een kaarsje kan branden om Maria te pleasen.

Het blijkt nog behoorlijk rustig in In De Vrede zo rond het middaguur. Op de kaart staat precies wat wij nodig hebben: een boterham met gerookte ham en een Trappist Westvleteren Blond (5,8°) voor hem, een boterham met paté en een cola light voor haar.

Niet veel later lachen twee stevige sneden boerenbrood met boter en lekker breugheliaanse rauwkost (sla, komkommer, tomaat, augurkjes, zilveruitjes) in ons gezicht. Op het brood ligt bij mij een gigantische plak paté – wat bij de slager wellicht een weekportie voor een doorsneegezin is; bij mijn vriend smakelijke sneetjes gerookte ham. Een perfecte lunch met een nostalgisch kantje!

De overkant nipt ook tevreden van de trappist en denkt meteen aan een voorraad inslaan, maar dat is buiten de paters gerekend… Bakken trappist moeten sowieso gereserveerd worden. Een habitué naast ons – overigens in het gezelschap van 4 chiuaua’s in een mand en ook nog wel een vrouw – vertelt ons na overleg met de dienster dat er misschien terug bier zal zijn (niet per bak maar per flesje dan, veronderstellen we) om 13u30. Zoveel geduld en goesting in trappist hebben we daarentegen niet.

We wandelen nog even tot bij de grot en kopen voor het democratische bedrag van € 0,40 een kaarsje om bij Maria op goede voet te staan.

Door voorspoed zullen we overspoeld worden, geloof me!

Een reactie achterlaten