Op een weekmiddag spreek ik voor een werkgerelateerde lunch af bij Gran Café De Hoorn aan de Leuvense Vaartkom. Het is even geleden dat ik nog in deze buurt geweest ben en op wandel van de parking naar de plek van afspraak merk ik dat ze inspanningen leveren om dit stukje Leuven tot leven te brengen. Veel panden dragen oude Stella Artois logo’s en knipogen fotogeniek naar het AB InBev verleden.

Ik kom als laatste aan en vraag een glas witte wijn als aperitief. De tafelgenoten weten intussen ongeveer wat ze willen eten: op de lunchkaart staat een mooi gezelschap vlees, vis en veggie, daarbovenop geeft het krijtbord de suggesties van de dag aan. Het is daar dat de ene heer zijn inspiratie haalt: hert / veenbessen / aardappelbolletjes (prijs niet genoteerd). De andere mede-eter laat zich verleiden door de smokey hamburger (€ 14,50) met bruine Leffe–ui / BBQ saus / krokante ham / sla / frietjes.

De extra uitleg over het rundvlees helpt hierbij een handje: ‘Omdat wij kwaliteit, het milieu en uw gezondheid belangrijk vinden, maken wij onze hamburgers en ons stoofvlees van 100% Natuurpunt-vlees. De Galloway runderen staan het hele jaar buiten in de natuurreservaten van Natuurpunt voor begrazing van oude graslanden, wat heerlijk, puur, biologisch vlees van eigen bodem oplevert. Smakelijk!’. Ik geef toe dat ik het ook even lastig krijg, uiteindelijk bestel ik een voor mijn hoofd gezonder alternatief: sliptong (€ 18,90) met kalamansi citrus / sla / frietjes.

Mijn twee tongen doen de initiële zin in een stevige hamburger helemaal verdampen. De visjes zijn in een royale brok boter gebakken en de filets komen mooi van de graat. Ik eet traag en geconcentreerd, ook van de rauwkost en de frietjes. Deze laatste vind ik overigens niet meteen om over naar huis – laat staan op mijn blog – te schrijven.

De burger werd niet op foto vastgelegd; het hert onderging daarentegen wel een snapshot. Over de smokey hamburger hoor ik geen klachten, al blijft een hamburger proper opeten toch altijd een uitdaging – voor mezelf trouwens een reden om dan toch iets anders van de kaart te kiezen. De saus bij het hert wordt iets negatiever omschreven als te krachtig van smaak en te ver ingekookt.

Eén van de mannen wil graag dessert. Op zo’n moment zou ik eigenlijk moeten passen én toch doe ik naarstig mee met de citroentaart met merengue (prijs niet genoteerd).

Het taartje ziet er fancier uit dan verwacht en mijn smaakpapillen zeggen “Ja!”.

Bij deze onthou ik Gran Café De Hoorn als vlotte lunchplek when around… En dan vult de Leuvenaar in het gezelschap bovendien aan dat het restaurant op de verdieping nog meer de moeite is qua interieur en keuken.