Staal

Een boek van Silvia Avallone

Nog zo’n geleend exemplaar van een (lees)vriendin… Voor het vorige boek reisde ik al lezend naar Australië, nu zoek ik Europese warmte op in het Italiaanse Piombino. Dat blijkt een bestaande stad in Toscane, van waaruit de veerboot naar het eiland Elba vertrekt.

staal

De hoofdrollen worden met verve vertolkt door de dertienjarige Anna en Francesca, twee hartsvriendinnen die in een trieste arbeidersblok wonen in de Via Stalingrado. Dertien lijkt jong, desalniettemin zijn deze bloedmooie meiden geen kinderen meer. Ze spelen hun vrouwelijke vormen uit om mannen gek en vrouwen jaloers te maken. Twee meisjes op het strand, ze zwemmen tot aan de boei en kijken naar het onbereikbare eiland Elba dat slechts een veerboot verwijderd is van de hun armzalige buurt.

Beide meisjes struggelen met hun gezinssituatie, meer bepaald hun vader. Francesca’s vader tuigt haar af, Anna’s vader laat zich in met vuile zaakjes. Noch Rosa, noch Sandra kunnen hun respectievelijke dochters redden van hun waardeloze echtgenoten.

De titel verwijst naar de industrie waar het stadje Piombino voornamelijk op draait: de staalindustrie. Het gros van de actieve en mannelijke Via Stalingrado bevolking werkt bij Lucchini, de gigantische staalfabriek waarvan de terreinen vierkante kilometers bestrijken.

Veel meer dan het kader wil ik over dit broeierige boek niet prijsgeven. Alleen vind ik het wel vreemd dat er op de cover twee – voor de rest prachtige – donkere dames staan afgebeeld, terwijl ze in het boek steeds weer omschreven worden als de donkere Anna en de blonde Francesca.

 

‘Staal’ holderdebol.comder kopen?