Een boek van Mark Haddon
Toen ik op een gegeven moment aan collega’s vroeg of ze mij boeken konden recommenderen, riep één collega ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ en een andere ‘De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een IKEA-kast’. Twee boeken met wonderbaarlijke in de titel, dat laat een woordmens niet zomaar passeren… Even bestellen op bol.com en hupsakee!
Ik start met de hond in de nacht. Omdat we de dag dat ik de eerste bladzijde omsla een luierdagje inlassen tijdens onze reis doorheen Le Marche, doe ik er niet veel meer dan 24 uur over om dit boek uit te lezen – en dan hield ik mij nog in…
De 15-jarige en autistische Christopher komt alleen nooit verder dan het einde van de straat, waar hij in een buurtwinkel al eens een reep witte chocolade of wat drop koopt. Hij kan niet om met menselijke aanrakingen, hij bepaalt of het een goede dag zal worden door op de busrit naar school het aantal rode en gele auto’s te tellen en hij eet en drinkt bij voorkeur rode dingen (aardbeienmilkshake, tomatensoep of voedsel bijgewerkt met zijn rode kleurstof). Maar bovenal blijkt Christopher een absolute krak in wiskunde en kan ook natuurkunde hem wel boeien.
Op een dag ontdekt hij tijdens een nachtelijke wandeling dat de hond van zijn overbuurvrouw mevrouw Shears vermoord is… Hij houdt van honden en wil dan ook uitzoeken wie haar zwarte poedel doodde, zeker nadat hij eerst zelf door de politie wordt aangehouden als mogelijke dader. Zo zit het tenminste in Christophers hoofd. In de realiteit nemen ze hem mee nadat hij een agent sloeg, omdat hij Christopher van z’n stuk bracht door te veel vragen achtereen te stellen en hem aan te raken.
Hoewel zijn vader dat detectivewerk expliciet verbiedt, gaat hij er toch mee door. En daarvoor moet hij een aantal van zijn eigen barrières doorbreken, zoals vreemde mensen aanspreken of – eens het verhaal in volle ontwikkeling is – op plaatsen komen waar hij nooit eerder (alleen) is geweest.
Deze lotgevallen schrijft hij op aanraden van zijn begeleidster Siobhan neer in een boek, dat halfweg door zijn vader gevonden wordt en de katalysator blijkt om de rest van het wonderbaarlijke voorval in gang te zetten.
Het boek leest immens vlot, mede door de illustraties die Christopher (en dus eigenlijk auteur Mark Haddon) erin verwerkt om bepaalde zaken toe te lichten. Door één van deze tekeningen leer ik trouwens dat mijn lievelingssterren – drie op een rijtje – onderdeel uitmaken van het sterrenbeeld Orion. Waarvoor dank, Christopher / Mark!