Een boek van Annelies Verbeke

Het begint een traditie te worden: een boek schenken aan een vriendin om het dan achteraf te lenen. Zo gebeurde het ook met ‘Dertig dagen’ van Annelies Verbeke, mijn eerste kennismaking met deze auteur. Misschien moet ik aanvullen dat ik evenwel een aantal keer op het punt gestaan heb om het boek voor mezelf te kopen, alleen hield het ‘alleen beschikbaar in hardcover’ mij keer op keer tegen. Mijn boekenvoorkeur gaat expliciet uit naar paperback, wegens veel minder kans op een geabimeerde omslag.

Diezelfde vriendin vertelde me dat ze het na X aantal pagina’s even terzijde moest leggen om een persoonlijke reden. Daardoor startte ik in ‘Dertig dagen’ met een totaal verkeerd beeld van dit – ik verklap het meteen – schitterende verhaal. Alleen qua geografische setting zat ik juist: de grensstreek rond Poperinge en Frans-Vlaanderen.

De uit Senegal afkomstige Alphonse woont samen met zijn jongere vriendin Kat in Zoutemere, een fictief dorp. Hij werkt als zelfstandig schilder, alleen lijken zijn klanten steevast meer van hem te verwachten: luisterend oor, psycholoog, fixer. Ze komen tijdens en na zijn schilderwerken steeds bij hem aankloppen met hun zorgen en Alphonse helpt ze keer op keer. Hij lijkt een anonieme held, iemand die in z’n eentje de wereld een betere plek poogt te maken – en ik geloof dat zijn ‘klanten’ absoluut vinden dat hij daarin slaagt.

‘Dertig dagen’ bevat een intrinsieke warmte. Het lezen ervan doet stilstaan bij hoe je naar het leven kijkt. Ben ik niet te negatief geworden? Zie ik het mooie nog ondanks niet altijd even vrolijke nieuwsberichten? Moet ik niet iets meer worden / zijn als Alphonse?

Gewoon lezen dus.

‘Dertig dagen’ holderdebol.comder kopen?