Een boek van Nicci French

We zijn in de Frieda Klein reeks inmiddels aan de vierde dag van de week aanbeland. Na Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij en Wachten op woensdag verslond ik nu Donderdagskinderen – opnieuw in een ruk van een paar dagen.

Om de één of andere reden schaam ik mij er soms voor dat ik mij zo laat meeslepen door deze thrillers. Het zijn geen literaire meesterwerken, desalniettemin meer dan degelijk geschreven boeken. Sommige anderen haakten al af bij de zoveelste lotgevallen van Frieda Klein. Ik denk dat ik doorga tot zondag.

Dit donderdagboek voelt tegelijk rustiger én heviger aan dan de anderen. Je belandt iets later dan gewoonlijk in het verhaal bij een gruwelijke misdaad. Geen bloederige scène, maar een seksueel vergrijp dat bij Frieda iets losmaakt. De dame die op haar zestiende in een enkele reis van Braxton naar Londen trok, moet nu noodgedwongen terugkeren om op haar eigengereide manier een aantal raadsels te ontrafelen. Niet alleen voor een jongedame die hulp nodig heeft, maar zeker ook voor zichzelf.

Tijdens dit graven in haar eigen verleden voelt ze opnieuw de voortdurende aanwezigheid van Dean Reeve, de vijand uit één van de vorige Frieda Klein thrillers. Zij blijft er rotsvast van overtuigd dat hij nog leeft, al slaagt ze er (voorlopig) nog niet in om anderen dat ook te laten geloven. Misschien wel op vrijdag…

‘Donderdagskinderen’ holderdebol.comder kopen?