Een boek van David Grossman

Twee sterren krijgt deze roman van de Israëlische schrijver David Grossman van mij op Goodreads. Tot minstens in de helft kostte het me om enigszins in het verhaal te komen en zelfs dan heb ik mezelf echt moeten verplichten om het boek uit te lezen. Want ja, (voor de zoveelste keer) dat doe ik dus altijd: boeken uitlezen tot de allerlaatste bladzijde.

*** spoiler alert ***

Wat aan het boek voorafgaat, is dat ene Jaïr ene Mirjam ziet op een niet zo erg duidelijk gedefinieerd feestje. Zien, niet meer dan dat. En toch besluit Jaïr om haar een brief te schrijven. Die eerste brief worden er tientallen, misschien honderden…

Het boek is opgebouwd uit drie delen: de brieven van Jaïr aan Mirjam (ongeveer 250 pagina’s), de brieven van Mirjam aan Jaïr (ongeveer 100 pagina’s) nadat hij gestopt is met haar te schrijven en dan nog een vrij heftige slotscène die zich deels aan de telefoon, deels in de gedachten van Jaïr en Mirjam afspeelt.

Misschien ligt een deel van de verklaring voor mijn negatieve beoordeling in opnieuw een boek met een joodse verhaallijn. Ik had namelijk net Alles is verlicht van Jonathan Safran Foer achter de kiezen, waarin de joodse auteur uit New York in Oekraïne op zoek gaat naar een hoofdstuk uit zijn familiegeschiedenis. Om niet nogmaals hetzelfde voor te hebben, kies ik nu niet voor ‘Daar is hij weer’ van Timur Vermes als volgend boek. Ik ben net begonnen in ‘De cirkel’ van Dave Eggers. Tijd voor iets totaal anders! Je weet maar nooit dat met die wederopstanding van Adolf ineens weer een joodse rode draad oppopt… Vanzelfsprekend niet antisemitisch bedoeld.

‘Jij bent mijn mes’ holderdebol.comder kopen?