De stiefmoeder

Een boek van Renate Dorrestein

Yes, I’m on a Verborgen Parels roll… Intussen mijn vijfde e-book dat ik op mijn iPad lees, dit keer mijn kennismaking met Renate Dorrestein. In bepaalde boekbesprekingen van ‘De stiefmoeder’ (gepubliceerd in 2011) lees ik dat haar boeken te gelijkend zijn, daar heb je vanzelfsprekend geen last van bij een eerste lezing.

De stiefmoeder

‘De stiefmoeder’ laat zich opdelen in drie stukken. Eerst komt Claire, de stiefmoeder, aan het woord. Zij is een kunstenares die quilts maakt, een kunstvorm waarvan ik eigenlijk niet eens wist dat ze bestond. Aan de avond van een grote doorbraakexpo in Engeland ontdekt haar man Axel een geheim dat Claire en haar stiefdochter Josefien delen. Met een huishoudelijke crisis tot gevolg. In het tweede deel krijgen we de versie van Axel te horen en we ronden af met hoe de puberen Josefien deze dip beleeft.

Claire blijkt een bijzondere dame te zijn: groot, breed, eigenzinnig en een leuke kijk op de dingen. Zo iemand waar je zonder pardon respect moet opbrengen. Dat komt tevens door de manier van schrijven bij Renate Dorrestein: ze ontlokt mij meermaals een glimlach, bijvoorbeeld door onderstaande zin.

“In de lift wordt ze aangestaard door twee meisjes in jurkjes zo klein dat je ze maar één keer zou hoeven te vouwen om ze in een luciferdoosje te kunnen opbergen.”

Geen complexe zinnen, wel beeldspraak waar je vrolijk van kan worden. Wanneer Josefien – ook wel Joosje – aan het woord komt, bedenk ik meerdere keren dat Renate zich wel erg goed kan inleven in een struggelende tiener. Ik heb genoten.

‘De stiefmoeder’ holderdebol.comder kopen?