Na een uitgeregende receptie op de buitenstand van Videohouse (Euro Media Group) tijdens IBC besluiten we met een paar collega’s om nog iets te eten vooraleer we terug naar België rijden. Daarvoor leent de Scheldestraat zich perfect: vlakbij de RAI en een ganse resem aan keuzemogelijkheden, van vis uit de Schelde tot Pakistaans.

Wij wandelen dit keer bij Orbit binnen, met de belofte van moderne Aziatische keuken. Daar ben ik altijd voor te vinden. Naar mijn eigen vrije mening is dat in Gent momenteel het grootste horecagemis. Eetavontuur doet een poging met hun Ramen noedelbar, al kijk ik nog steeds uit naar de komst van een Bar Chine / Cuichine – alike iets in 9000.

Soit! We zijn dus in Amsterdam, één van mijn favoriete Europese steden. Orbit lonkt, de menukaart ook. Dus we besluiten om de eerste honger te stillen met enkele starters: edamame (€ 5,50), peking duck (€ 15,50) en softshell crabs (€ 13,50). Ik kan niet anders dan toegeven dat mijn persoonlijke voorkeuren doorwegen op de bestelling. Als ik softshell lees, dan word ik zelf week vanbinnen.

Jawel, dit is het type Aziatische keuken waar ik van hou. Ik moet eerlijk toegeven dat de kwaliteit van het eten hoger ligt dan wat ik op basis van de gevel en andere uiterlijkheden vermoedde. Niet alleen de krabbetjes met zachte schaal smaken, ook de eend uit Peking volgt die lijn: prima gestoomde pannenkoekjes (misschien iets te weinig volgens de hoeveelheid eendenborst die we in eerste instantie per pannenkoekje consumeren), verse juliennegroenten en stroperige hoisinsaus.

Daarna kiest elk wat wils: voor mij graag de yaki sake, oftewel de ‘grilled salmon in lemon teriyaki sauce’ (€ 15,50). Dit maak ik thuis geregeld klaar en dan vind het leuk om nog wat verfijning van een echte Aziatische chef af te kijken. Als bijgerechten delen we de Chinese broccoli (€ 8,50), de seasonal vegetables (€ 8,50) en de yaki meshi (fried rice met kip en edamame – € 7,50).

Op mijn zalm valt absoluut niets aan te merken: net niet doorbakken, een glanzend laagje teriyaki en véél lente-uitjes, hier kan ik mij helemaal in vinden. De seizoensgroentjes vallen wat flauwtjes uit, want een kleine portie gewokte sugar snaps voor € 8,50 vind ik niet meteen prijs-kwaliteit. De Chinese broccoli en de gebakken rijst bevallen dan weer wel.

We ronden af met een sgroppino (€ 7), limoensorbet met een scheutje vodka. Het wordt bij een volgende passage in de Amsterdamse RAI opnieuw moeilijker om een eetkeuze te maken in die met-horeca-volgestouwde Scheldestraat.