De ontdekking van de hemel

Een boek van Harry Mulisch

Een vriendin met een goed geheugen herinnerde zich op het moment van mijn verjaardag mijn voornemen om meer klassiekers te lezen. En als ‘De ontdekking van de hemel’ van Harry Mulisch niet onder deze categorie valt, dan weet ik het ook niet meer. Ik moet toegeven dat ik een paar andere boeken voorrang geef eer ik aan deze klepper van meer dan 900 pagina’s begin. Want dat is niet meteen van mijn gewoonte, om zo’n dikkerd ter hand te nemen. Desalniettemin, voor alles een eerste keer – al zou ik na het typen van deze uitspraak toch even het aantal bladzijden biografie van Steve Jobs moeten checken.

ontdekking hemel

De eerste paar honderd pagina’s moet ik trekken en sleuren, hoewel het verhaal mij in se niet misvalt. Behalve dan misschien die stukjes waar ze vanuit de hemel de lotgevallen van de hoofdpersonages op aarde bespreken. Onno Quist en Max Delius zijn beiden bijzonder boeiende mannen, met een tegengesteld verleden en karakter.

Harry Mulisch schrijft geen boek, hij doet aan literatuur. Het weegt, door het volume en de onderwerpen. Politiek en astronomie op de eerste plaats. Ik laat me meeslepen door de band tussen de mannen, doorheen tientallen jaren en levensfases.

Al blijft het voor mij tot de laatste pagina wel telkens analyseren hoe ver ik gevorderd ben – thank God for Goodreads – en lijkt deze progressiecheck nooit naar de achtergrond te verdwijnen ten gunste van het opgeslorpt worden. Wel slaat het boek extra in – als een meteoriet, zou ik durven stellen – omdat ik het tijdens mijn vakantie lees. Ik heb veel meer tijd om wat ik gelezen heb mentaal te herkauwen en terwijl ik door het Guggenheim of de Picos de Europa wandel blijven sommige thema’s toch nazinderen.

Het kostte wat inspanning. Leesspijt is echter niet aan mij besteed. Op naar de volgende klassieker!

‘De ontdekking van de hemel’ holderdebol.comder kopen?